Vakantie 2013 in Belmont-de-Range

Voor grote verslagen met foto en film is Facebook niet zo geschikt.
Vandaar dat ik daar mijn oude vertrouwde blog maar weer eens voor gebruik.

Dus hierbij mijn verslag van onze vakantie naar Belmont-de-Range in Frankrijk.

Het werd voor ons, Karin en ik zei de gek, een vreemde vakantie.
Gewoon met zijn tweeën zonder kinderen en de eerste 2 weken ook zonder onze vrienden.
Het was even wennen om onze draai te kunnen vinden, maar dit is gelukt.
Wat een rust….., maar gelukkig was ik ook mee om wat leven in de brouwerij te maken.

Vertrokken op vrijdagavond 19 juli om 19.30.
We hadden geen zin om in de file te belanden.
Tot aan Lille geen probleem, maar net na Lille ruim 1,5 uur stil gestaan.
Daarna lekker door kunnen rijden.
Rond 4 uur raakt de zin eraf en besluit ik om eens lekker te gaan slapen.
Geen wekker we zien wel.
Om 7.30 word ik weer wakker. Lekker een bakkie koffie en een broodje en dan gaan we opweg naar onze caravan.
Die staat, als wij om 11.15 arriveren, al start klaar voor ons buiten.
Caravan erachter en dan op weg naar de camping Le Val Fleuri.
Om 14.00 rijden wij Belmont-de-Range binnen.

Bij het oprijden van de camping zien we alleen maar zware motoren staan.
Dat blijkt van de motorclub te zijn die daar aan het eten zijn. pffff :-)
Marjan heet ons welkom en wijst onze plek aan.
We installeren ons en dan kan het relaxen beginnen.

Nog niet meteen zin om mijn kerstverlichting op te hangen

Maar dat komt nog wel.

De eerste dagen genieten we van het heerlijke weer en de aangename rust op de camping.

Bij aankomst was het helemaal vol maar na het weekend vertrekken er aardig wat gasten.

Het blijken leden te zijn van de retroplane model zweefvliegclub.

Na enkele dagen gaan we toch maar op pad. We kwamen ook om wat te zien.

Een mooie toertocht door de bergen en langs diverse stuwmeren.

Met onderweg een lekkere picknick.

Voetjes in het water en genieten maar.

Alleen wat was dat water KOUD

Terug op de camping zitten we net lekker als de lucht begint te betrekken.

Het gaat waaien en wordt aardig donker.

Even later denk wat hoor ik toch.

Het blijkt dat het hagelt en niet gewoon maar serieus grote stenen.

Na afloop blijkt dat onze auto de strijd niet helemaal ongeschonden is doorgekomen.

Donderdag 25 Juli gaan we 's avonds naar de avondmarkt in Saint-Afrique.

We gaan met meerdere mensen van de camping.

Bij de markt aangekomen is het maar goed dat we wat aan de vroege kant zijn.

Even later is er geen plekje meer vrij om wat te eten.

Blijkt dat we met ruim 1000 mensen zitten te eten :-)

Tempeliers dorpen zijn er in de wijde omgeving genoeg te vinden.

Wij besluiten om La Couvertoirade met een bezoek te verblijden.

Daarna weer een paar dagen lekker rustig aan.
Elke dag wel even een loopje naar het dorp voor brood.
Camping af brug over en na 100 meter zit al de bakker.
Na 2 dagen op klompen er heen gelopen te zijn weet heel Belmont al dat ik die gekke Hollander van de camping ben :-)
Of zoals een van de camping gasten verwoorden.
Ik heb heel veel ADHDers gezien, maar zo druk als jij ben ik nog niet tegengekomen :-)

Dinsdag 30 Juli zijn we naar Cirque de Navacelles geweest.
Een natuurlijk uitgesleten kloof.
Het ziet er prachtig uit.

Dan hebben we nog 1 dag over voordat onze vrienden arriveren

We gaan naar het naast gelegen dorp.

Daar wordt gebouwd aan construction Insolite een kunstwerk wat nog nooit af is.

Onze vrienden hebben hun caravan geschonken aan de camping.

Ook wij hadden nog wat kleine spullen over.

Als dank werden we uitgenodigd voor een heerlijk etentje.

Heerlijk gegeten met alles erop en eraan.

We voelden ons 1 worden met de familie.

Daarna werd het na de afwas en de koffie aanschuiven op het terras.

Karaf rose en gezellig met zijn allen zitten.

Een avond mijn speaker meegenomen en met zijn allen lekker mee blèren met Andre Hazes en vele andere nummers.

Ook nog een dag naar Albi geweest.

Een prachtige oude stad met een gigantische bakstenen kathedraal.

En aan al het moois komt uiteindelijk een einde.

Zo ook aan deze vakantie.

Marjan en Jean Philipe hartelijk dank voor deze onvergetelijke 3 weken.

We komen zeker weer bij jullie terug.

En zoals wij altijd afsluiten ff een McDonalds op de terugweg.

Helaas was het zo druk dat we binnen niet konden zitten en de rijen bij de counter dermate lang waren dat ik besloten had om maar even de McDrive binnen te rijden.

Stoelen uit de auto en lekker buiten zitten

Nog even een paar foto's van Belmont

 Het hectometerpaaltje wat ik altijd nog een keer wil meenenemen…...

 Belmont bij nacht

 Terras van de camping

 gemaakt van allerlei oude metalen.

Spanning

Vandaag stond vol op in het teken van spanning.
Zowel spanning of alles wel goed zou gaan als de spanning die het zou gaan opleveren.
Nadat ik al de spullen wel 3 x gecontroleerd heb zijn we vandaag begonnen met het plaatsen van de zonnepanelen.
De afgelopen jaren hebben onze eerste set panelen al het nodige opgeleverd en dat wilde we graag uitbreiden.
De eerste set die we al hebben staan levert bruto ongeveer 1200 KwH per jaar.
De set die we vandaag geplaatst hebben levert bruto 3600 KwH per jaar.


Na een uitgebreid markt onderzoek heb ik de panelen gekocht bij MetDeZon in de Rijp.
Goede prijs en een prima product maar de aftersales kan volgens mij wel een tikkie beter.
Als ik de afgelopen week nog een keer bel, omdat mij een en ander niet goed duidelijk is met betrekking tot de montage.
Wordt er doodleuk gemeld dat de prijs zo laag is om dat na de aanschaf het een soort zoek het zelf maar uit zaak is geworden.
Volgens mij als ik iets bij een doe het zelf zaak koop kan ik ook alle info krijgen die ik wil.
Een gemiste kans dus.


Vanmorgen om 7.30u komt mijn vriend Han samen met zijn zoon Kevin om mij te helpen.
Kan eigenlijk beter zeggen dat ik het meeste van de tijd alleen maar dingen heb aangegeven.
Ik ben behept met een akelig soort hoogte vrees.
Als andere mensen op hoogte werken word ik al raar van het kijken erna.
Laat staan dat ik zelf op die hoogte aan het werk ben.


Op de grond stallen we uit wat we nodig hebben en kan het monteren op het dak gaan beginnen.

Han kruipt met Kevin het dak op en beginnen met de rails waarop de panelen komen.

Als de rails er zit kunnen de panelen omhoog.
Lijkt niet zo zwaar maar 23 kg verdeeld over 1 x 2 meter maakt het wat onhandelbaar.
Ik geef ze aan tot de eerste verdieping waarna Kevin ze verder omhoog steekt naar het dak.

Om even over 12uur liggen alle panelen aan de achterkant van het huis op het dak.
Als Kevin en Han zich ontfermen over de aansluitsnoeren op het dak ga ik de nieuwe meterkast en omvormer voorbereiden.

Na de lunch wacht ons hetzelfde kunstje nog aan de voorkant van het huis.
Daar komen nog eens 4 panelen te liggen.
Helaas hebben we hier geen uitbouw waar we op kunnen staan dus alles moet via het dakraam gebeuren.
Dit kost wel wat meer tijd.
Maar door voorzichtig te werken en geen risico's te nemen krijgen we ook dit netjes voor elkaar.
Na dat alle snoeren netjes zijn weg gewerkt en aangesloten mag ik om 18.00 uur de schakelaar omhalen om alles in bedrijf te stellen.

Helaas is er dan niet zoveel zon meer, maar zien we wel dat alles naar wens werkt.

Zo dragen wij ook weer bij aan een stuk co2 vermindering.
En kan ik met een gerust hart met de Jaguar in het rond blijven rijden :-)

De eerste keer

Het is vandaag voor ons de eerste keer dat we een tourtocht gaan rijden met de Blokkerse Oldtimer Club (BOC).
Ik hoop dit jaar aan wat meer ritten en meetings mee te doen.
Bij de Jaguarclub zijn de ritten en meetings wat minder en dat vinden wij wat jammer.
Dus gezocht naar een Oldtimerclub in Noord-Holland die wat actiever is.

Vanmorgen leek het weer eerst nog wat roet in het eten te gooien, maar dat was gelukkig van korte duur.
Het zonnetje heeft zich vandaag veelvuldig laten zien.
Om 9 uur rij ik de Jaguar de garage uit en zetten we koers naar Blokker.
Om even voor tienen rijden we de parkeerplaats op en worden we enthousiast begroet.
Tot mijn verbazing rijdt er nog een E-type mee. En dan moet je natuurlijk even een praatje maken.
Deze oudere heer ben ik al op een eerdere meeting van de Jaguarclub tegengekomen op Zandvoort.
Het voordeel van een algemene club is dat deze bestaat uit heel veel verschillende soorten voertuigen.

We mogen ons binnen in het cafe inschrijven en ons tegoed doen aan een kop koffie en thee.
Om 11 uur worden we toegesproken door de voorzitter en kan de tourtocht beginnen.
De gehele route is door een van de vrijwilligers gemaakt.
Deze man heeft er veel werk van gemaakt wat zich vertaalt in een route die foutloos gereden kan worden.
En door de hele route heen moesten we ook nog wat vragen beantwoorden.
Dat riep wel wat vragen bij ons beide op, want hoe streng worden de vragen geïnterpreteerd??
Als we uitgaan van ritten die we vroeger reden dan moesten we goed scherp zijn, maar bij de BOC zijn ze wat makkelijker.

Ongeveer halverwege was de rustplaats bedacht.
Een restaurant van camping Enkhuizerzand was de plaats waar dit mocht gebeuren.
Doordat we in een groep bijna aankwamen was het even wachten totdat iedereen zijn hapje en drankje te pakken had, even wachten in de rij.
Dat gaf wel mooi de gelegenheid om weer even met andere mensen in gesprek te raken.

Na de lunch gaat de route verder door het mooie Westfriese landschap.
Bloeiende bollenvelden, vervallen boerderijen: voor iedereen is er wel wat te zien.

Aan het eind van de 120 km lange tocht puffen we nog even uit in het cafe.
De secretaris komt meteen naar mij toe om te vragen hoe het bevallen is en of ik lid wil worden van de club.
We besluiten lid te worden en na het overhandigen van wat pecunia krijgen we onze welkomstcadeaus.
Na een geslaagde tocht rijden we moe maar voldaan weer naar huis.

Ik heb van de tourtocht een GPS track gemaakt waardoor we precies kunnen zien waar we gereden hebben.

Bij thuiskomst meteen het vuil en stof van de auto gewassen en kan hij schoon zijn pyjama aan.