zaterdag 23 juli 2011

Thuis

Door alle hectiek gisteren vergeten mijn blog bij te werken.
Gisterenmiddag heb ik Karin opgehaald vanuit het ziekenhuis.
Ze is dus nu weer lekker bij ons thuis.
En kunnen we gaan werken aan het herstel.

Nog wel wat pijn, maar de wond lekt niet meer.

Als het goed is zal Karin zelf op haar blog haar belevenissen zetten.
Na ik begrepen heb zal ze dit vanavond gaan doen.

donderdag 21 juli 2011

Tegenslag

Vandaag zou als alles goed zou gaan Karin weer thuis komen.
Het liep iets anders.
Vanmorgen heb ik haar aan de telefoon en klinkt ze monter en opgewekt.
Zin om naar huis te gaan.
Ze heeft weinig geslapen.
De dove buurman praat en snurkt behoorlijk in zijn slaap.
Die hoort niets natuurlijk :-) en slaapt als een roosje.

Maar net na de middag word ik gebeld door Karin.
Ze heeft veel pijn en krijgt morfine.
De verpleging vindt het niet verstandig om haar naar huis te laten gaan.
En zo mag ze nog een nachtje in het duurste hotel van Alkmaar verblijven.
De bofkont.

Karin zelf is al een week verder met haar gedachtes
Waar ik blijf denken van dag tot dag.
Ik geef haar mee neem de dingen bij de dag en neem alles maar zoals het komt.

Na het eerste bezoekuur gaan de meiden en ik naar huis en gaan daar ieder de dingen doen die we afgesproken zijn.
Lonneke ging koken, Susanne ging en sportbeha halen voor Karin en ik ben even uitwezen razen met Widok.
Na het heerlijke eten zijn de meiden op de fiets weer naar Karin gegaan.
Ik heb hier de boel nog een beetje opgeruimd.
En daarna met een heerlijk bakkie troost (hoe toepasselijk) op de bank gaan zitten.

Tegenslag

Vandaag zou als alles goed zou gaan Karin weer thuis komen.
Het liep iets anders.
Vanmorgen heb ik haar aan de telefoon en klinkt ze monter en opgewekt.
Zin om naar huis te gaan.
Ze heeft weinig geslapen.
De dove buurman praat en snurkt behoorlijk in zijn slaap.
Die hoort niets natuurlijk :-) en slaapt als een roosje.

Maar net na de middag word ik gebeld door Karin.
Ze heeft veel pijn en krijgt morfine.
De verpleging vindt het niet verstandig om haar naar huis te laten gaan.
En zo mag ze nog een nachtje in het duurste hotel van Alkmaar verblijven.
De bofkont.

Karin zelf is al een week verder met haar gedachtes
Waar ik blijf denken van dag tot dag.
Ik geef haar mee neem de dingen bij de dag en neem alles maar zoals het komt.

Na het eerste bezoekuur gaan de meiden en ik naar huis en gaan daar ieder de dingen doen die we afgesproken zijn.
Lonneke ging koken, Susanne ging en sportbeha halen voor Karin en ik ben even uitwezen razen met Widok.
Na het heerlijke eten zijn de meiden op de fiets weer naar Karin gegaan.
Ik heb hier de boel nog een beetje opgeruimd.
En daarna met een heerlijk bakkie troost (hoe toepasselijk) op de bank gaan zitten.

woensdag 20 juli 2011

de Operatie

Vandaag is de dag dat Karin geopereerd wordt.
Ze is al vroeg uit de veren en is met Widok lekker gaan lopen.
Ook is ze het huis nog niet vergeten want ook hier moet alles natuurlijk spik en span achterblijven.
Om even over 8 uur zijn we bij het ziekenhuis.
Allebei behoorlijk gespannen.
Na de intake bij de apotheek mogen we naar de afdeling.
Hier worden we vriendelijk ontvangen zonder allerlei debiele vragen :-)
Ik denk dat dit al in haar status staat…. (man houdt niet van overbodige vragen)
Mijn reputatie snelt mij vooruit :-)

Ze ligt op een zeer gezellige kamer met nog 2 andere mensen.
De ene is blind en de andere is doof.
Dolle boel

Om half 10 neem ik afscheid en geef haar een dikke knuffel.
Ik ga nog even aan het werk voor de ontspanning.
In mijn broodtrommel vind ik nog een lief briefje.

Om 1 uur bel ik naar het ziekenhuis om te vragen of Karin al terug is op de afdeling.
Helaas nog niet.
Ze beloven mij te bellen zodra ze er is.
Al gauw is het al bijna 3 uur en dan gaat eindelijk de telefoon.
Geen goed bericht.
Karin is op de uitslaapkamer als ze constateren dat de wond te veel zwelt.
De chirurg besluit om nogmaals te opereren.
Het is nu 5 uur en we zitten nu nog steeds te wachten op een telefoontje van het ziekenhuis.

Zodra er meer bekent is zal ik dat laten weten hier op het blog.

Zelf maar even gebeld om kwart over 5.
Verpleging is even in gesprek maar ik word meteen terug gebeld,,, niet dus.
Om 6 uur nogmaals zelf gebeld.
Eindelijk horen we nu dat Karin om dit moment wordt opgehaald.
We zullen rond kwart over 6 gebeld worden hoe het gaat.
Waarschijnlijk zullen we daarna wel heen mogen.

Update 20.00 uur.
We zijn net terug uit het ziekenhuis.
Dat we aankwamen zat Karin redelijk fris en monter in het bed.
Ze zou net aan een beschuitje beginnen.
Het ziet allemaal bont en blauw maar dat komt wel goed.
Nu maar hopen dat de vochthuishouding zich ook van de goede kant laat zien.
Als alles goed gaat mag ze gewoon morgen weer naar huis.

Nu eerst maar eens kijken of we alle 4 vannacht weer een beetje kunnen slapen.