Tegenslag

Vandaag zou als alles goed zou gaan Karin weer thuis komen.
Het liep iets anders.
Vanmorgen heb ik haar aan de telefoon en klinkt ze monter en opgewekt.
Zin om naar huis te gaan.
Ze heeft weinig geslapen.
De dove buurman praat en snurkt behoorlijk in zijn slaap.
Die hoort niets natuurlijk :-) en slaapt als een roosje.

Maar net na de middag word ik gebeld door Karin.
Ze heeft veel pijn en krijgt morfine.
De verpleging vindt het niet verstandig om haar naar huis te laten gaan.
En zo mag ze nog een nachtje in het duurste hotel van Alkmaar verblijven.
De bofkont.

Karin zelf is al een week verder met haar gedachtes
Waar ik blijf denken van dag tot dag.
Ik geef haar mee neem de dingen bij de dag en neem alles maar zoals het komt.

Na het eerste bezoekuur gaan de meiden en ik naar huis en gaan daar ieder de dingen doen die we afgesproken zijn.
Lonneke ging koken, Susanne ging en sportbeha halen voor Karin en ik ben even uitwezen razen met Widok.
Na het heerlijke eten zijn de meiden op de fiets weer naar Karin gegaan.
Ik heb hier de boel nog een beetje opgeruimd.
En daarna met een heerlijk bakkie troost (hoe toepasselijk) op de bank gaan zitten.