Zichtbaar

Vandaag een gewone werkdag.
Niets aan de hand zo op het eerste gezicht.
Maar bij thuis komst veranderd dat wel iets.
Karin meld doodleuk dat haar haar nu begint uit te vallen.
Er kunnen nu plukjes van haar hoofd afgenomen worden.
Ik moet even slikken, maar zie dat Karin er niet heel veel moeite mee heeft.
Het is onvermijdelijk en ook hiermee moeten we gewoon dealen.
Het is nu even de vraag in welk tempo het nu gaat, maar ik schat wel in dat het voor het weekend wel helemaal kaal zal zijn.
Hopelijk heeft dan de kapper nog tijd om het netjes te behandelen en de pruik netjes in model te knippen.

Dan nog even iets totaal anders.
Ik ik wilde onzeJaguar even opnieuw laten afstellen en nog een paar kleine dingetjes laten repareren.
Nu zit er in Alkmaar een bedrijf dat in klassieke Jaguars doet dus ik dacht daar zal ik mijn oor eens te luisteren leggen.
Ik had om een prijs opgave gevraagd, maar dit is helaas niet mogelijk.
Ook niet bij benadering.
Wel werd er nog vermeld dat de kosten 100 euries ex BTW bedragen.
Ik schrik wel van dit soort bedragen.
Het zal in de wereld van automobielen wel heel normaal zijn, maar wij in het transport rekenen toch hele andere bedragen per uur.
Ik ga eerst nog maar eens opzoek of ik ergens anders te recht kan voor iets minder munten.

Al weer een week voorbij

Het is al weer een week geleden dat ik geblogd heb.
De week stond in het teken van gewoon werken en hopen dat Karin zo min mogelijk last heeft van de bijwerkingen van de chemo.
Op wat ongemakken na is dit goed gelukt.
Het normale leven gaat gewoon zijn gangetje.

Zaterdagochtend eerst nog even gewerkt en bij thuis komst om 8 uur blijkt dat Karin nog in bed ligt.
In plaats van meteen mijn bed in te duiken ben ik eerst met Widok in het park wezen dollen.
Widok wordt iedere week door Karin en de instructeurs onderricht om nog beter te gaan luisteren.
Ik kan merken dat dit zijn vruchten begint af te werpen.
Ik krijg ook steeds meer lol in dit mannetje.
Maar het blijft natuurlijk een eigenwijze vrolijke Tatra die af en toe doet waar hij zelf zin in
heeft.
Thuis gekomen mijn bed toch maar opgezocht.
En al snel was ik in dromenland.
Om 11 uur gaat de telefoon en is het Jeroen die vraagt of we vandaag thuis zijn.
We besluiten om dit nog maar even geheim te houden voor Karin.
Anders moet er nog van alles en nog wat gebeuren :-)
Wel besluit ik om het huis nog maar eens helemaal te stofzuigen.
Karin vindt wel dat ik aktiever ben dan anders, maar het doet geen alarmbellen rinkelen.
Op het moment dat Karin nog even een boodschap wil doen staan onze vakantie vrienden voor de deur.
Het wordt een gezellig weer zien.

Zondagochtend was het mijn beurt om even wat langer te mogen blijven liggen.
Ik kon daarom in bed lekker naar de eerste race van de formule 1 kijken.
Daarna lekker met z'n allen aan het ontbijt.
We besluiten om vandaag ook nog even met dit mooie weer een stukje te gaan toeren met onze Jaguar.
We rijden een stukje van de Koggeroute van de ANWB.
Onderweg komen we door verschillende prachtige dorpjes zoals: Oterleek, Noordeinde, Driehuizen, Graft, de Rijp.
We zien nu ook heel veel lammetjes lopen.
Dat blijft een leuk gezicht. Helaas nog geen bollevelden met bloemen.
Daar had ik wel op gehoopt.

Bij thuis komst ga ik nog even een rondje om met Widok en daarna gaan Karin en ik naar Gitte en Jan-Kees.
We zitten 's middags heerlijk in de tuin te genieten van de zon.
Na een paar gezellig uurtjes rijden we naar huis en kunnen we aanvallen op de restanten van de chinees van gisteren.

Een fijne zondag

Vanmorgen wordt ik al weer vroeg wakker.
Karin geeft aan dat ze geen energie genoeg heeft om met Widok te gaan lopen.
Dus schiet ik in de kleren en ga met ons mannetje naar het park.
Nadat we terug komen hoor ik dat lonneke vannacht niet erg lekker is geweest.
Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten, want nadat ze vannacht achteruit heeft gegeten heeft ze nergens last meer van.

De meiden hebben weer een heerlijk ontbijt gemaakt samen met Karin.
Na het ontbijt ga ik alleen naar Amsterdam op bezoek bij mijn moeder.
Iedere keer als ik daar aanbel dan komt de onvermijdelijke vraag: voor wie komt u??
Nu dacht ik grappig te zijn en had mij voorbereid op de vraag.
Ik wilde antwoorden in de trant van kijk eens goed, voor wie denk je dat ik kom??
Maar het liep anders.
Ik bel en meteen daarna hoor ik door de interkom : hoi Rob ik doe open kom binnen....
Daar ging mijn plannetje :-)
Boven tref ik mijn moeder samen met haar vaste verzorgster Marscha.
Het wordt een gezellige boel waarbij het gesprek alle kanten op gaat.
Na bijna 2 uur ga ik weer terug naar huis.

Thuis doe ik Karin het voorstel om een stukje te gaan rijden in onze Jaguar.
Ze stemt toe omdat we dan wel samen zijn, maar wel lekker kan blijven zitten.
Karin had nooit zoveel met oude auto's.
Ik besluit een stukje over de Westfriese Omringdijk te rijden.
Als we daar een stuk oprijden zie ik bij de herbouw van de dwangburcht een MG staan.

Dus even erachter geparkeerd en een praatje gemaakt.
Meteen een afspraak gemaakt voor een treffen in Den Helder.

Daarna onze weg vervolgt en heerlijk over de dijk en langs de duinen weer richting huis gereden.
In Schoorl nog even een lekker ijsje gegeten in het zonnetje.

Thuis is Karin helemaal enthousiast over het rijden met een oldtimer.
Ze moet toegeven dat het best wel leuk is om onderweg diverse andere oldtimer rijders tegen te komen en te groeten.

Trots

We beginnen wel wat te merken van spanningen.
Iedereen is wat moe waardoor hij/zij wat meer geprikkeld is.
Maar goed we weten het van elkaar dus houden we wat meer rekening met elkaar.

Karin krijgt wat meer last van vermoeidheid en van pijn in haar botten.
Ook haar middenrif wordt niet ontzien.
Ik heb moeite om hier goed mee om te gaan.
Het geeft me een machteloos gevoel om haar zo te zien lijden.

Vanmorgen is Karin samen met Widok op stap gegaan.
Eerst naar het Obdammer Weel, een leuke honden speelplaats, om hem daar ff flink uit te laten racen.
Daarna door naar de KCWF om het examen A te gaan doen.

De vorige keer was ons mannetje gezakt, maar nu met vlag en wimpel geslaagd.
Wat ben ik trots op beide.
Het is voor een Tatra niet makkelijk om te luisteren.
Hij hoort het wel maar doet het pas als hij er zelf het nut van inziet of er de tijd voor heeft

Nadat ik zelf uit bed gekomen ben(voor de 2de keer vandaag) zijn we samen boodschappen gaan doen bij de AH.
Mijn hemel wat een verschrikking.
Snap niet dat mensen boodschappen doen leuk vinden.
Iedereen beukt maar door de winkel heen.
Als ze ergens bij moeten zijn wordt er niet gevraagd of ze er even langs mogen, maar wordt er gewoon door je heen gepakt.
Het is meer een survival tocht.
Wat een hel op aarde :-)

Thuis de boodschappen op geruimd en daarna toch maar weer mijn auto gaan poetsen.
Het karwei had ik nog niet helemaal klaar.
Daarbij is het voor mij een lekker klusje om even de zinnen te verzetten.

Vanavond krijgen we visite.
Een schoolvriend van de MAVO.
Dat wordt dus weer een avondje leuke anekdotes op halen.

Morgen zou ik naar Rosmalen naar de Britisch Car & Life style beurs.
Helaas voelt Karin zich niet prettig en heb ik geen zin om alleen te gaan.

Het wordt zwaarder

Vanmorgen weer vroeg de deur uit.
Op weg naar mijn werk in mijn Quest had ik even een moment van.... oef.
Ik kom onder het spoor door bij een kruising waar ik voorrang heb.
Voor mij als velonaut weet ik dat ik zelf goed moet opletten.
Nu heb ik op deze kruising goed overzicht, maar vanmorgen had ik dus even een auto gemist.
Ik kijk normaal altijd of ze mij opgemerkt hebben.
Vanmorgen dus 1x niet. En dat liep ook bijna meteen verkeerd af.
Maar gelukkig lukte het ons beide door stevig remmen om erger te voorkomen.

Om 9 uur bel ik Karin om te vragen hoe het gaat.
Ik merk aan haar stem dat het niet helemaal gaat zoals ze zelf zou willen.
Het lijf begint met protesteren.
Niet gek natuurlijk nadat er zoveel gif in gepompt is.
Ook de injectie om de witte bloedlichaampjes aan te maken is er eentje die wel wat bijwerkingen kent.
Het lijf doet nu ook pijn.
Karin kennende wil ze nog steeds te veel in 1x doen.
Het werd het duidelijkst tijdens de afwas.
Halverwege moest ze dus afhaken en heb ik samen met Susanne het afgemaakt.

Hopelijk is het dieptepunt van de chemokuur nu bereikt en kan ze weer krachten op doen voor de volgende.
Widok kan zich zeer goed aanpassen aan de nieuwe situatie.
Alleen heeft het mannetje nog wat moeite als het baasje knuffelt met het vrouwtje....
Dan moet hij er ook bij zitten.

Straks nog even brood smeren en dan lekker naar bed.

Van alles wat

Vanmorgen vroeg uit de veren.
Na een bakkie koffie op de zaak op weg naar het oosten van het land.
Lekker weer en vriendelijke mensen doet een mens goed.

Karin heeft vandaag haar eerste prik gekregen die moet zorgen dat de witte bloedlichaampjes snel weer worden aangemaakt.
Zijn wel dure spuiten. Slecht 1500 euries per stuk......
Ik wist niet dat ik een vrouw had met zo'n dure smaak.....
Wel merk aan haar dat het gevoel van onbehagen wat groter wordt.
Maar het is gelukkig allemaal nog goed te doen.

Onze meiden zijn ook weer positief bezig geweest.
Lonneke had heerlijk gekookt.
Aardappelen met brocoli en een stukje zalm.
Bij mijn opmerking dat ik de brocoli iets wat zuur vond smaken zei ze: ja ik wilde wat proberen en dat is dus niet helemaal gelukt.
Ze had citroen toegevoegd aan de brocoli.
Een de smaak van dit mannetje kennende houdt die niet van zuur.
Maar als je niets uit probeert weet je nooit of iets lekker is of niet.
Susanne heeft na het eten Karin geholpen met opruimen en afwassen.
Top zulke meiden.

Vanavond nadat ik terug kwam met Widok samen met mijn buurman geprobeerd onze Xtreamer aan de gang te krijgen.
Na wat gepiel is dat uiteindelijk gelukt.
Nu kunnen we allerlei bestandsformaten gewoon op de tv bekijken.
Dat is wel een hele mooie oplossing.

Het begin

Vandaag is de dag waarop Karin met haar chemokuur mag beginnen.
Om 8.30 uur worden we in het ziekenhuis verwacht.
Daar hebben we dan weer het zoveelste gesprek waarin van alles gevraagd wordt.
Ik word daar wel eens een beetje moe van en geef de meeste rare antwoorden.
Alles wordt tegenwoordig digitaal en schriftelijk vast gelegd in het dossier, maar nog wil iedere afdeling het nog een keer uit eigen mond horen.
Wat ik al zei ik wordt daar een beetje dwars van....

Daarna mocht Karin plaats nemen op het bed en kon het feest beginnen.
Ik kreeg het zelf een beetje te kwaad.
Ik dacht dat ik al mijn herinneringen een goed plekje had gegeven, maar helaas ging ook deze kast volledig open.
Ik was op een gegeven moment gewoon misselijk van het kijken naar de chemo zakken.
Op de zaal was het wel gezellig toeven.
Iedereen zit in hetzelfde schuitje en al gauw hadden we een gezellig gesprek.
Om 12 uur mochten we al weer naar huis en Karin voelde zich nog prima.
Thuis wat gegeten en daarna zijn we samen met Widok naar het park gegaan.
Nog even 2 boodschappen gedaan en daarna weer op huis aan.

Zelf had ik behoefte om even wat te slapen en dat heb ik dan ook gedaan.
Ze zeggen dat je goed naar je lijf moet luisteren....

's Avonds toch nog even naar de hondenclub van de KCWF geweest.
Niet voor de gebruikelijke 3 lesuren maar voor 2 uurtjes.
Mag morgen gewoon weer aan het werk.
Hopelijk verloopt morgen voor Karin net zo als vandaag.

The day before....

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen.
Ik werd wakker door het geluid van de sinasappelpers.
Susanne was druk doende in de keuken om voor ons allen een heerlijk ontbijtje te maken.
Karin liep onder tussen heerlijk in het Bergerbos met Widok.

Na het ontbijt kreeg ik het plan om de Jaguar maar eens te gaan poetsen.
Met het stappen plan van carclean bij de hand moet het goed komen.
Sommige mensen verklaren mij voor gek, maar ik kan er mij heerlijk bij ontspannen.
Doordat dit nogal een omvangrijk stappenplan is ben ik niet verder gekomen dan halverwege.
Er zal dus nog ergens een dagje gevonden moeten worden om het af te maken.

's Avonds heerlijk gegeten bij Robbert en Brigit.
Dit als bedankje voor de hulp bij hun verbouwing.
Samen met de andere buren was dit een gezellig samen zijn.
Dit mede door het heerlijke eten.
Voor herhaling vatbaar.

Robbert heeft mij op het spoor gezet voor de oplossing om films e.d. van af de computer op de tv te kunnen afspelen.
Het is nog een beetje uitzoeken maar het wordt de Xtreame Streamer.
Alleen zal ik hem waarschijnlijk niet in de USA kopen maar gewoon bij BOL of de BOBshop.

Een rustige zaterdag

Vanmorgen om 3.00 uur ging de wekker.
Samen met mijn collega Martien rijden wij iedere zaterdag een rondje kranten voor het Noord-Hollands Dagblad.
Ik rij het gratis huis aan huis blad Almere Vandaag.
Hier staat op de voorpagina een foto waarop nog een stuk hondenschool te zien is.

Hopelijk heeft iedereen zich optijd in veiligheid kunnen brengen.







Thuis gekomen haal ik onze Jaguar van zijn winterstandaards af.
Ik heb Lonneke beloofd om haar naar Amsterdam te brengen.
Zij heeft vandaag een toets voor de decentrale selectie.
Onze kat sloeg in 1 keer aan en de buurt liep weer naar buiten.
Buurman die 200 meter verderop liep in de wijk dacht even wat gebeurt er nu.
Ja als onze Jag tot leven komt laat ze dat ook goed merken.

Terug gekomen heb ik de wagen lekker gewassen zodat alle winterstof er ook vanaf is.
Helaas even iets te veel water door de roosters van de motorkap gespoten en daar kon het alarm niet goed tegen...
Weer de buurt naar buiten......

We hadden vandaag ook nog een bezoek aan een haarstukjes bedrijf op het programma staan.
Van te voren hadden we al besloten dat het best wel mag afwijken met het haar zoals Karin nu heeft.
Na wat pruiken geprobeerd te hebben zijn we er uit.
Karin heeft een mooie pruik uitgezocht waarbij ze zich prettig voelt.
Ik heb er een foto van maar die ga ik niet plaatsen.
Dat blijft nog even een verassing.

Daarna zijn we gezellig op verjaardags visite gegaan bij Lettie en Joop.
Lettie is ook druk bezig met de ziekte van Karin.
Ze heeft in de gang een centimeter hangen.
Van deze centimeter knipt ze iedere week 1 cm af zodat we aftellen totdat dit jaar achter de rug is.
Ook heeft ze zich voor genomen om iedere week 1 kaartje te sturen.
Ik kan aan Karin zien dat dit veel voor haar betekent.
Het doet mij ook goed om te zien hoeveel mensen om haar geven.
Dat geeft ons alle 4 veel steun.

Morgen begint Karin met de eerste pillen en dan kan maandag de eerste chemokuur beginnen.

Stof tot nadenken

Vandaag een gewone werkdag.
Wel veel tijd om dingen eens goed te overdenken.
Nu zat ik vandaag nog eens na te denken over het boekwerk wat Karin gisteren mee kreeg naar huis.
Het zijn 13 pagina's met bijwerkingen.......
Daarbij kreeg ze de mededeling lees het maar eens goed door en als je nog vragen hebt dan horen we dat volgende week.
Nu is alles tot in de puntjes verzorgt in het ziekenhuis.
Dokters die je een goed gevoel geven, mamaverpleegkundige die met je meeleven enz. enz.
Dan kom je op de afdeling oncologie en wordt je naar huis gestuurd met een pakpapier waar je een week lang niets mee kunt.
Als je het als gezond persoon gaat lezen wordt je al misselijk.
Een misser. Beter zou het zijn als er verteld wordt dat mocht je afwijkingen constateren tijdens de behandelingen neem dan direct contact op met het ziekenhuis.
Helaas zijn we een beetje bekent met het fenomeen chemokuren en weten we wel wat ons te wachten staat.

Vandaag aan Lonneke het voorstel gedaan om haar met de Jaguar zaterdag naar Amsterdam te brengen.
Dit deed ik via de telefoon.
In plaats van enthousiast te regeren, waar ik op gehoopt had, zegt ze daar praten we thuis nog wel even over......
Tijdens het eten blijkt dat ze het toch wel leuk vindt.
Dus onze dame mag van haar winterstandaards af.

Een prachtige dag

Vanmorgen heerlijk om 8 uur opgestaan en even een ontbijtje genuttigd.
Daarna met onze vrolijke 4 voeter het park in gelopen.
Het zonnetje schijnt lekker en voor mijn gevoel staat er bijna geen wind.
Thuis gekomen wat brood gesmeerd voor mijn fietstocht.
Deze tocht staat beschreven op mijn andere weblog.(klik op weblog)
Helaas wat te lang onderweg en bijna te laat voor het eten.

's Avond mij weer bezig gehouden met het lesgeven aan honden.
Er was vanavond wel een hele leuke opmerking van de schietvereniging naast de club.
Er kwamen 2 mannen aan met een grote kist. Waarop 1 van onze cursisten zegt: zo mannen zwaar geschut??
Daarop kwam het volgende antwoord: ja zo heeft iedereen zijn eigen soort "blaffer"
Dat is bij een hondenclub dus niet tegen dovenmansoren gezegd. :-)

De opkomst van cursisten was ook deze week niet groot.
In het eerste uur stonden we met 2 instructeurs voor 6 cursisten.
Het 2de uur was wel goed bezet, maar in het laatste uur ook maar slechts 6 cursisten.
In overleg met mijn collega instructeur ben ik toen maar wat eerder naar huis gegaan.
Een beetje slaap inhalen kan nooit kwaad.

Het begin

Het begin van een nieuw blog avontuur.
Lang lopen twijfelen, maar de knoop toch doorgehakt.
Er gebeuren te veel dingen die ik graag aan een blog zou willen toevertrouwen.

Vandaag dus maar mijn blog aangepast aan mijn persoonlijke smaak en kan een nieuw avontuur gestart worden.
Dit blog gaat dus over allerlei dingen.

Vandaag eerst maar eens lekker uitgeslapen en daarna aangeschoven aan het ontbijt dat verzorgt is door onze dochters.
Na het ontbijt zijn Karin en Lonneke vertrokken naar Bergen.
Daar was op de BSG een modeshow.
Lonneke heeft daar, met hoge uitzondering, met mijn fototoestel de modeshow gefotografeerd.

's Middags kwam een collega van Karin langs en hebben we Monopoly Deal gespeeld.
Een grappig spel waarvan we zelf eigenlijk niet wisten hoe we het moesten spelen.