Trots

We beginnen wel wat te merken van spanningen.
Iedereen is wat moe waardoor hij/zij wat meer geprikkeld is.
Maar goed we weten het van elkaar dus houden we wat meer rekening met elkaar.

Karin krijgt wat meer last van vermoeidheid en van pijn in haar botten.
Ook haar middenrif wordt niet ontzien.
Ik heb moeite om hier goed mee om te gaan.
Het geeft me een machteloos gevoel om haar zo te zien lijden.

Vanmorgen is Karin samen met Widok op stap gegaan.
Eerst naar het Obdammer Weel, een leuke honden speelplaats, om hem daar ff flink uit te laten racen.
Daarna door naar de KCWF om het examen A te gaan doen.

De vorige keer was ons mannetje gezakt, maar nu met vlag en wimpel geslaagd.
Wat ben ik trots op beide.
Het is voor een Tatra niet makkelijk om te luisteren.
Hij hoort het wel maar doet het pas als hij er zelf het nut van inziet of er de tijd voor heeft

Nadat ik zelf uit bed gekomen ben(voor de 2de keer vandaag) zijn we samen boodschappen gaan doen bij de AH.
Mijn hemel wat een verschrikking.
Snap niet dat mensen boodschappen doen leuk vinden.
Iedereen beukt maar door de winkel heen.
Als ze ergens bij moeten zijn wordt er niet gevraagd of ze er even langs mogen, maar wordt er gewoon door je heen gepakt.
Het is meer een survival tocht.
Wat een hel op aarde :-)

Thuis de boodschappen op geruimd en daarna toch maar weer mijn auto gaan poetsen.
Het karwei had ik nog niet helemaal klaar.
Daarbij is het voor mij een lekker klusje om even de zinnen te verzetten.

Vanavond krijgen we visite.
Een schoolvriend van de MAVO.
Dat wordt dus weer een avondje leuke anekdotes op halen.

Morgen zou ik naar Rosmalen naar de Britisch Car & Life style beurs.
Helaas voelt Karin zich niet prettig en heb ik geen zin om alleen te gaan.